AC-luxatie

Luxatie of ontwrichting kan voorkomen na een val op de schouder of de uitgestrekte arm (vaak bij sport-ongevallen zoals fietsen, voetbal, ski … ). Door het afscheuren van de gewrichtsbanden die het sleutelbeen stabiliseren en het naar omhoog trekken door de aanhechtende spieren, vormt er zich een trapstand en komt het uiteinde van het sleutelbeen onderhuids.

Bij neerwaartse druk op het uiteinde van het sleutelbeen ontstaat er een pianotoetsfenomeen, dit is het op- en neer bewegen van het uiteinde van het sleutelbeen.

De diagnose van de graad van ontwrichting wordt gesteld door enerzijds klinisch onderzoek en anderzijds aanvullend echo- en radiografisch onderzoek, al dan niet met belastingstesten. Daarbij wordt een gewicht aan het uiteinde van de arm gedragen zodat er op radiografie een verschuiving kan zichtbaar worden tussen sleutelbeen en acromion (acromioclaviculair).

De behandeling kan al dan niet operatief zijn afhankelijk van de ernst van het letsel.

• Niet-operatief

Een aantal gevallen kunnen met blijvend succes verzorgd worden zonder een operatie. De arm wordt enkele weken ondersteund in een draagverband tot de pijn onder controle is. Heffen en risicosporten dienen een 6-tal weken vermeden te worden. Ontstekingsremmers en antalgische fysiotherapie kunnen een goede bijdrage tot de genezing leveren.

• Operatief

Bij zeer sterke verplaatsing van het sleutelbeenuiteinde of bij mensen die fysiek zware arbeid verrichten, wordt een operatief herstel aangeraden omdat er hier een grote kans is op blijvende hinder, zoals nekpijn door irritatie van de trapeziusspier (spier bovenop de rug) door het uitstekende sleutelbeen. Ook bij (top)sporters (fietsers, motorcrossers ... ) wordt operatief ingegrepen om een snelle sporthervatting te garanderen.

Laatste publicatiedatum: 10/10/2023